حالا می‌خواهیم در مورد آخرین مرحله‌ی تولید فیلم یعنی “تدوین” که در آن فیلم، شکل نهایی خود را پیدا می‌کند صحبت کنیم.

این مرحله شامل: گزینش نماها و اندازه‌ی آنها، به ردیف کردن نماها، صحنه‌ها و سکانس‌ها پشت سر هم، ترکیب کردن تمام صداها و تعیین میزان بلندی آنها و در نهایت درهم آمیختن و هماهنگ کردن صدای نهایی با تصویر است.

این کارها به وسیله‌ی استفاده از فیلمنامه، دکوپاژ (تقطیع فنی فیلمنامه که در آن صحنه‌ها به نماهای مشخصی تقسیم و در اصطلاح خرد می‌شوند) شده و سپس قوانین و اصول فیلم‌سازی و ذوق هنری و خلاقیت توسط تدوین‌گر انجام می‌شود. لازم به ذکر است که به این مرحله مونتاژ یا ادیت فیلم هم گفته می‌شود. هر چند در اصطلاح، مونتاژ صرفاً به مراحل فیزیکی چسباندن قطعات یک فیلم در کنار هم گفته می‌شود در حالی که تدوین اصطلاحی هنری تر بوده وشامل اصول زیبایی شناسی برای کنار هم قرار دادن پلان ها می باشد اما گاه دیده می شود که برخی اصطلاحات در سینما توسط افراد هم معنی تلقی می شوند.

ساخت فیلم صنعتی چقدر هزینه دارد؟

در ساخت تیزرهای تبلیغاتی نیز تدوین نقش بسیار مهمی در ایجاد حال و هوای مورد نظر کارگردان ایفا می کند.

بهتر است اکنون سخن کوتاه کنیم وبحثی کاربردی تر را در پیش گیریم، در اینجا می خواهیم انواع روشهای تدوین را معرفی کنیم وبه توضیح بیشتر یک نمونه بپردازیم و در مقاله های بعدی هم بقیه روش ها را توضیح دهیم.

۱ – تدوین بر مبنای موقعیت تصویر

۲ – تدوین بر مبنای فرم

۳ – تدوین بر مبنای مفهوم

۴ – تدوین بر مبنای حرکت

تدوین بر مبنای موقعیت تصویر:

دراین نوع تدوین برش میان نماها به گونه ای انجام می شود که بیننده درکی از موقعیت صحنه و کاراکترها در صحنه پیدا می کند و نماها به شکلی به هم برش می خورند که زاویه نگاه بیننده را هدایت می کنند.

از این تدوین بعضی اوقات به عنوان “تدوین جهت دار” نیز نام برده می شود. جهت دار به این دلیل که شیوه تدوین به گونه ای است که به دید بیننده جهت می دهد.

نمونه فیلم‌های تبلیغاتی ساخته شده در آنی‌بین را ببینید

در این نوع تدوین معمولا یک عنصر بصری قوی یک سمت کادر را اشغال می کند و توجه را به سمت دیگر کادر سوق می دهد.شی ء مورد توجه اغلب در زاویه مخالف کادر است و نیاز بینندگان را برای دیدن چیزی که آن فضای دید را اشغال کرده برآورده می کند.به عنوان واضح ترین مثال برای درک تدوین برمبنای موقعیت تصویر می توان از صحنه مکالمه دو نفرنام برد که آن را با نمای مدیوم لانگ شات (نمایی تمام قد از انسان که به فول شات هم شهرت دارد) از دو نفر که نیم رخشان به دوربین است و رو در روی هم مشغول مکالمه هستند شروع می کنیم.

برای اجرای شکل استاندارد چنین صحنه ای لازم است نماهای مدیوم شات (نمای متوسط مثلا نمای انسان از کمر تا نوک سر) و مدیوم کلوزآپ ( نمایی است از تصویر انسان از زیر قفسه تا نوک سر که به نمای نیم تنه هم معروف است) چنین صحنه ای را نیز داشته باشیم. در هنگام تدوین چنین صحنه ای می توانید از نمای نسبتا باز دو نفره(تو شات) به نمای مدیوم شات شخصیت A که در سمت چپ کادر است، برش بزنید.زمانی که مرد صحبت می کند با حرکت دستش به سمت راست کادر اشاره می کند و انگیزه ای برای برش زدن به نمای بعدی ایجاد می کند و شما به نمای مدیوم کلوزآپ شخصیت B که در سمت راست کادر ایستاده و فضای مقابلش خالی است برش می زنید.

این نمای نزدیک اطلاعات جدیدی را به مخاطب می دهد. ترکیب بندی قرینه به موقعیت صحنه مرتبط است چرا که بیننده اول به سمت چپ کادر برای دیدن شخص A نگاه میکند و بعد باید زاویه ی دید خود را تغییر داده و به نقطه برش برسد تا شخص B را در نمای جدید در سمت راست کادر ببیند. استمرار دیالوگ با برش از بین نمی رود و این بدین معناست که صدا نیز پیوسته است و برش چون در میانه دیالوگ و پس ازحرکت دست مرد و اشاره او به سمت راست انجام شده به چشم نمی آید.در تولید موشن گرافیک و انیمیشن نیز تدوین مناسب بسیار با اهمیت است. هرچه قدر در زمان تولید فضاها و گرافیک انیمیشن حساسیت به خرج دهید اما در تدوین نهایی دقت و ظرافت کافی به کار برده نشود، خروجی نهایی ابدا دلپذیر و قابل قبول نخواهد بود.